Khachatur Avetisyan

Lyrics

Երազ տեսա, Սայաթ-Նովեն մոտս էկավ սազը ձեռին,
Հրի նման վառման գինու օսկեջրած թասը ձեռին,
Նստեց, անուշ երգեր ասավ, հին քամանչի մասը ձեռին,
Էնպես ասավ, ասես ուներ երկնքի ալմասը ձեռին:
Ու էն երգին օրոր-շորոր, ինչպես հուրի, ատլաս ու խաս,
Երազիս մեջ գոզալն էկավ` ինքն էլ վառման քաղցր երազ,
Նազանք արավ, Սայաթ-Նովի սիրտը լցրեց միրգ ու մուրազ,
Կանգնեց մնաց դեմքից քաշած օսկեկարած խասը ձեռին:

Նայեց, նայեց Սայաթ-Նովեն, ամպի նման տխուր մնաց,
Ասավ Չարենց, էս գոզալից սրտիս մե հին մրմուռ մնաց,
Սիրտս վառվեց, մոխիր դարձավ, ինքը կրակ ու հուր մնաց,
Դու էլ նրա գովքը արա, որ գա օսկե մազը ձեռին:

Էսպես ասավ Սայաթ-Նովեն ու վեր կացավ, որպես գիշեր,
Գնաց նորից տխուր ու լուռ` սիրտը հազար մուրազ ու սեր,
Երազն անցավ դու մնացիր, պատկերքը քո մնաց լուսե,
Մեկ էլ իմ խեղճ սիրտը մնաց` Սայաթ-Նովի սազը ձեռին: